بیا با ما به میخانه ...

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم/

فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم/

اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد/

من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم/

شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم/

نسیم عطرگردان را شکر در مجمر اندازیم/

چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش/

که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم/ 

صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز/

بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم/ 

یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد/

بیا کاین داوری‌ها را به پیش داور اندازیم/

بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه/

که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم/

سخندانی و خوشخوانی نمی‌ورزند در شیراز/

بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم